ఎంత మంచి నమ్మకమో!
దారి పొడగునా ఎర్ర గుడ్డలు చుట్టిన కొబ్బరి కాయలు.
బస్సు అడుగడుగునా ఆగి వాటిని లోపల వేసుకొని వెళుతోంది.
ఒక్కొక్కసారి ఆ కొబ్బరి కాయలు పట్టుకొని మనుషులెవరూ నిలబడి కూడా ఉండరు.అయినా బస్సులు ఆగి ఎన్ని కాయలుంటే అన్నిటినీ ద్రైవరు సీటు ప్రక్కన సర్దుకొని తీసుకువెళుతున్నాయి.
ఎక్కడికి వెల్తున్నయి ఆ కాయలన్నీ?
ఒరిస్సా లోని ఒక గుడికి.తరనీమాత ఆలయానికి.ఆ గుల్లో రోజూ 20-30 వేల కొబ్బరికాయలు కొడతారట.పండగలప్పుడు లక్ష కూడా కొడతారట.ఒకల్లా తరువాత ఒకరు వేసుకొని పూజారులు ఈ కొబ్బరి కాయల్ని కొడతారట.
ఎవరు పంపుతరు ఈ కాయలన్నీ?
భక్తులు.మొక్కునుబట్టి కాయలు.ఒక్కక్కసారి వాటితోపాటే ముడుపులుకూడా ఉంటాయట.అయినాకూడా బస్సు డైవర్లు వాటిని జాగ్రత్తగా తీసుకెళ్ళి అమ్మవారికి అప్పజెప్పేస్తారు.బస్సు అమ్మవారి ఆలయం ఉన్న ఘట్ గావ్ దాకా వెల్లకపోతే ఆ దారిలో వెల్లే కూడలి దగ్గర దింపి వెల్లిపోతారట.అటెల్లే బస్సు వాళ్ళు వాటిని ఎక్కించుకొని తీసుకువెల్తారట.
ఎక్కడా మోసం లేదు.దగా లేదు.కొబ్బరకాయ అమ్మవారిని చేరకపోయె ప్రస్నె లేదు.బద్దకించో,నిర్లక్ష్యం చేసో తీసుకెల్లకపోతే ఇంగిన్ చెడిపోవడమో,ఆక్సిడెంట్ అవడమో జరుగుతుందని ద్రైవర్లతో సహా అందరి నమ్మకమూను.అంత ద్రుడ నమ్మకాలున్నప్పుడు తప్పులకు,పొరపాత్లకీ అవకాసం ఎక్కడా?
ముంబైలో డబ్బావలాలు ప్రతికారేజీని దాని యజమానికి అప్పజెప్పినట్లే,ఉత్తర ఒరిస్సాలోని ప్రతి బక్తుడు-బక్తురాలూ తలచులోవాలేగాని తాము కాలు కదపకుండా తమ నివేదనను అమ్మవారికి పంపించగలరు.
మన ఎడుకొండలవాడూ,ఇతరకొండలపై వున్న తెలుగు దేవుళ్ళు కూడా ఇలంటి వ్యవస్తనొకదానిని నెలకొల్పితే బాగుండు,బక్తులు చీటికీ మాటికీ కొండెక్కి వాళ్ళను డిస్ట్రెబ్ చేయకుండా వుంటే వాళ్ళు లోకకళ్యాణం గురించి కాసేపయినా ఆలోచించగలుగుతారు...
